Τα αριστερά παραμύθια κι οι κεντροδεξιές ενοχές!

Όταν η αριστερά διαμαρτύρεται…προασπίζει το δίκαιο!

Όταν το πράττει η κεντροδεξιά…καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα!

Έχουμε τονίσει επανειλημμένως την ιδεολογική τρομοκρατία –και όχι μόνο- της αριστεράς, η οποία από τα μεταπολιτευτικά χρόνια και ύστερα, παρά τα χαμηλότατα

 εκλογικά της ποσοστά και την ελάχιστη αποδοχή της από την κοινωνία, θεωρούσε και θεωρεί ότι κυβερνά κι εξουσιάζει τον τόπο.

Έχουμε, επίσης, επανειλημμένως τονίσει, την περίεργη και πολλές φορές ενοχική (;) σιωπή του κεντροδεξιού χώρου, ο οποίος επί δεκαετίες δείχνει... να αμύνεται, παρά το ότι όλες οι μεγάλες του επιλογές για την χώρα δικαιώθηκαν και με το παραπάνω.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η αριστερή κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας καλλιεργήθηκε τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, είτε από τον απίστευτο συνθηματολογικό εμετό του νεοσύστατου ΠαΣοΚ, είτε από την ατιμώρητη παραβίαση των νόμων από την λοιπή αριστερά, κομμουνιστική και μη.

Άλλωστε, ήταν της μόδας, μετά τη χουντική λαίλαπα, να αυτοχαρακτηρίζεται κάποιος αριστερός, η δε κεντροδεξιά  έδειχνε να διακατέχεται από ενοχικά σύνδρομα, λες και δεν ήταν η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών και των οπαδών της που αντιτάχθηκαν στην καταστροφική δικτατορία.

Έτσι, φτάσαμε στο σημείο να διαδηλώνει η αριστερά και τα ΜΜΕ να μιλάνε για…διαμαρτυρία. Όταν διαδηλώνει ή συγκεντρώνεται η κεντροδεξιά, μιλάνε για…εκδηλώσεις μίσους!

Όταν η αριστερά διαμαρτύρεται…προασπίζει το δίκαιο!

Όταν το πράττει η κεντροδεξιά…καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα!

Όταν ένας αριστερός ενοχλείται από αντίθετες απόψεις….προσβάλλεται η ιστορική μνήμη!

Όταν ενοχλείται ένας κεντροδεξιός από τις απόψεις της αριστεράς…χαρακτηρίζεται φασίστας ή ξενοφοβικός ή οπισθοδρομικός.

Όταν οι αριστεροί κάνουν διάφορες ταινίες για να μας παρουσιάσουν κάποια ιστορικά γεγονότα…τότε κάνουν τέχνη!

Όταν πράττουν το ίδιο οι κεντροδεξιοί…τότε κάνουν προπαγάνδα!

Οι διάφοροι αριστεροί συγγραφείς και «συγγραφείς» που κατέγραψαν τον εμφύλιο, ήταν οι…γενναίοι καπετάνιοι του ΕΛΑΣ!

Οι λίγοι που επιχείρησαν να καταγράψουν τις βιαιότητες, δολοφονίες και λοιπά τραγικά γεγονότα εκείνης της εποχής, αλλά δεν ήταν καπετάνιοι ή άλλα μέλη του ΕΛΑΣ….ήταν μαυραγορίτες, χύτες, φασίστες!

Δεν είναι μακρινή η εποχή που η αριστερά κι ο Ανδρέας Παπανδρέου, εγκωμίαζαν τους διάφορους Γιαρουζέλσκι, Αλία και Καντάφι.

Δεν είναι μακρινή η εποχή που ακόμη και για τον κακό μας τον καιρό έφταιγαν οι Αμερικάνοι και…τσουπ, στηνότανε και μια πορεία για την αμερικάνικη πρεσβεία!

Την ίδια, ώρα, η εισβολή των –τότε- Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, δεν χαρακτηριζόταν ιμπεριαλισμός αλλά…άμυνα στους…Αμερικάνους!

Γιατί τα θυμόμαστε όλα αυτά;

Γιατί, μια χούφτα ανθρώπων του περιθωρίου και των Εξαρχείων, έκανε για μια ακόμη φορά μπουρδέλο ένα κράτος – με την ιστορία των μεταναστών που οδήγησαν στη Νομική – κι ουδείς λογοδοτεί.

Κράτος για…άσυλο…ανιάτων!