Να πάρουν δρόμο οι Φρέϊτας και Φερέϊρα!

Ο Παναθηναϊκός να πάει ως το τέλος της περιόδου με προπονητή τον μέγα Γιάτσεκ Γκμοχ. Τουλάχιστον, θα ξέρουμε όλοι ότι η ομάδα θα δίνει στο γήπεδο ότι έχει και δεν έχει…και θα σωθεί από τα…τσατσιλίκια…

Η προχθεσινή συνέντευξη του Νίκου Νιόπλια, θύμισε σε πολλούς εκ των αγραμμάτων της ελληνικής δημοσιογραφίας την σοφή ελληνική παροιμία «η γλώσσα κόκαλα δεν έχει, αλλά κόκαλα τσακίζει».

Ο Νιόπλιας, για όσους τον γνωρίζουν, εκτός από
 τα άλλα προτερήματά του, έχει και το πλέον σημαντικό για μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.

Είναι ντόμπρος!

Αυτό συμβαίνει γιατί είναι καθαρός άνθρωπος!

Ένας άνθρωπος που έχει μυαλό, απίστευτες ποδοσφαιρικές γνώσεις, την σημαντικότερη παιδεία από τους Έλληνες προπονητές και τεράστια ψυχή.

Ο Νιόπλιας, όσα χρόνια τον γνωρίζουμε, ποτέ δεν φιλτράρισε όσα ήθελε να πει για να γίνει αρεστός. Ποτέ δεν λειτούργησε με γνώμονα το προσωπικό του συμφέρον και τη ρήση «φύλαγε τα ρούχα σου για νάχεις τα μισά…».

Ο Νιόπλιας, είπε αλήθειες που γνώριζαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού, οι οποίοι είναι και οι αδιάψευστοι μάρτυρες όσων κατέθεσε στους Πανουτσοκαρπετόπουλους.

Αυτές οι αλήθειες αποδεικνύουν ότι όσα γράφαμε εδώ και καιρό για τις υπονομευτικές προσπάθειες κάποιων και το ΤΣΑΤΣΙΛΙΚΙ κάποιων άλλων στα πέριξ των «πράσινων» αποδυτηρίων, δεν απείχαν από την πραγματικότητα.

Το λάθος του Νιόπλια είναι ένα και μοναδικό.

Ότι ενώ τα ήξερε όλα αυτά, ότι ενώ έβλεπε ότι κάποιοι εκ των «στενών» συνεργατών του τον υπονόμευαν από το περασμένο καλοκαίρι, δεν τα βρόντηξε τότε για να φύγει με το κεφάλι ψηλά.

Όμως, όπως άλλωστε κι ο ίδιος τόνισε με ωμή ειλικρίνεια και άκρατο ρεαλισμό, «δεν είχε τη δύναμη να πατήσει πόδι, γιατί δεν είχε πάρει δα και οκτώ πρωταθλήματα…».

Αληθινό και άκρως αφοπλιστικό για όλους εμάς.

Έχω την αίσθηση ότι ο Νιόπλιας είπε λιγότερα απ’ όσα συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν στον ακέφαλο Παναθηναϊκό, που οι μέτριοι κι ανίκανοι έχουν επιδοθεί σε δρόμο ταχύτητας για να επιβιώσουν.

Όπως, πολύ λιγότερα είπε κι ο πιο στενός συνεργάτης του, ο Κριστόφ Βαζέχα, που περήφανα κι αυτός σηκώθηκε κι έφυγε από το περιβάλλον που είχαν στήσει οι τσάτσοι!

Από τη συνέντευξη του Νιόπλια, μπορεί κάποιος να σταθεί σε πολλά.

Λίγο πολύ γνωστά στους παροικούντες στην…Παιανία.

Κάποια, όμως, είναι ιδιαιτέρως σημαντικά και αφορούν τον Αντωνίου, τον Φρέϊτας και το περιβάλλον του τέως προέδρου Νίκου Πατέρα.

Κι αν ο μοιραίος Αντωνίου – ευτυχώς- σηκώθηκε κι έφυγε, αν το ίδιο συμβαίνει και με τους «μάγους» της επικοινωνίας του περιβάλλοντος του τέως προέδρου, δεν συμβαίνει το ίδιο με τον κατονομαζόμενο ως ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΗ Φρέϊτας.

Ο Πορτογάλος που τον έφερε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης για να πουλήσει παίκτες και ως επαΐοντα της λατινοαμερικάνικης αγοράς, είναι εκείνος που έκανε τα αποδυτήρια να μοιάζουν μπαρουταποθήκη.

Κι όχι τώρα που μίλησε ο Νιόπλιας.

Από το φθινόπωρο είχαν αρχίσει τα όργανα.

Είναι εκείνος που αποκαλούσε δεξιά κι αριστερά τελειωμένους πρωτοκλασάτους παίκτες της ομάδας, είναι εκείνος που (το ξέρουν και οι πέτρες από την Παιανία μέχρι τη…Λισαβώνα) που έψαχνε προπονητή από τον Σεπτέμβριο για να καταλήξει να …φέρει, τον προ της συντάξεως, φίλο του Φερέϊρα.

Γι αυτό προφανώς, μόλις ήλθε ο Φερέϊρα, είδαμε να εξαφανίζεται ο Καραγκούνης και να προτιμάται ο…Δημούτσος. Προφανώς ο Πορτογάλος προπονητής ήξερε τον νεαρό από την διεθνή του φήμη…

Γι αυτό, μόλις ήλθε, επιχειρήθηκε να γίνει βασικός ο…Πλεσίς, επιλογή του συμπατριώτη του…

Για αυτό επιχειρήθηκε να «σπαστεί» ο Καραγκούνης με τη στέρηση της 100^ης ευρωπαϊκής του εμφάνισης!

Γι αυτό η ομάδα άλλαξε…άρδην εικόνα και από τη μετριότητα των εμφανίσεων επί Νιόπλια φτάσαμε να… τρίβουμε τα μάτια μας από τις εμφανίσεις της…

Όλα έχουν εξήγηση.

Ηθική υπόσταση δεν έχουν.

Αλλά, εδώ δεν υπάρχει στον τόπο μας, στην Πορτογαλία τη ψάχνουμε;   

Αλήθεια, ο Φρέϊτας τώρα, πως θα μπει στην Παιανία;

Πως θα αντικρύσει εκείνους που αποκαλούσε ex-player;

Πως θα κυνηγήσει τους στόχους με παίκτες και ομάδα που δεν πιστεύει;

Μοιάζει άλυτος ο γρίφος και έχω τη βεβαιότητα ότι μόνο μια λύση υπάρχει.

Να πάει στο καλό κι αυτός κι ο φίλος του κι ο Παναθηναϊκός να πάει ως το τέλος της περιόδου με προπονητή τον μέγα Γιάτσεκ Γμοχ.

Τουλάχιστον, θα ξέρουμε όλοι ότι η ομάδα θα δίνει στο γήπεδο ότι έχει και δεν έχει…

Αλλά, ποιος θα πάρει τέτοιες ριζοσπαστικές αποφάσεις;

Ο Βεκρής ή ο Γόντικας;